Μενέξενος

প্রাচীন গ্রিক

ব্যুৎপত্তি

μένω (ménō, “to stay”) +‎ ξένος (ksénos, “stranger, guest”) +‎ -ος (-os): perhaps “staying as a guest”.

উচ্চারণ

 

• আধ্বব^{(চাবি)}: /me.nék.se.nos/ → /meˈnek.se.nos/ → /meˈnek.se.nos/

• আধ্বব^{(চাবি)}: /me.nék.se.nos/
• আধ্বব^{(চাবি)}: /meˈnek.se.nos/
• আধ্বব^{(চাবি)}: /meˈnek.se.nos/
• আধ্বব^{(চাবি)}: /meˈnek.se.nos/
• আধ্বব^{(চাবি)}: /meˈnek.se.nos/

নামবাচক বিশেষ্য

Μενέξενος (Menéksenos)

1. a পুরুষ মূলনাম, equivalent to ইংরেজি Menexenus

Declension

Second declension of ὁ Μενέξενος; τοῦ Μενεξένου (Attic)

Case / #	Singular
Nominative	ὁ Μενέξενος ho Menéksenos
Genitive	τοῦ Μενεξένου toû Meneksénou
Dative	τῷ Μενεξένῳ tōî Meneksénōͅ
Accusative	τὸν Μενέξενον tòn Menéksenon
Vocative	Μενέξενε Menéksene
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.